Skip to main content

huizennamen

Ik geef mijn naam een huis
Ik geef een huis mijn naam
Vertrouwen komt er thuis
En blijft niet buiten staan

Ik geef mijn huis een naam
Ik schrijf het boven de deur
En schroef het langs het raam
Het geeft mijn huis de kleur

Krek wè’k zeggen wou
Krek wè’k wou nou
Hier word ik oud
Mijn huis van goud.

over huizennamen

De nieuwsgierigheid werd gewekt door het mysterieuze 'Compa Nanzi' op een huis in de Grotestraat. Wat betekent dat? En waarom heet een huis zo? Vanaf dat moment begonnen ook andere huizennamen op te vallen en bleken er her en der nog wel meer namen te zijn waarvan de oorsprong zeker niet voor de hand lag. We gingen op pad, belden aan en gingen op zoek naar de verhalen achter de namen.

Arbolado

Groenewoudlaan

De naam van dit huis is niet door de huidige bewoner geplaatst. Voorzover hij weet zou het Spaans zijn voor 'boszicht', wat gezien de nabijheid van aardig wat bos niet onlogisch zou zijn. Een snelle blik in het woordenboek leert dat het 'bebost' betekent, waarschijnlijk verwijzend naar het uitzicht dat hier ten tijde van het bouwen van het huis geweest is.

Il Calzo

Wilhelminastraat

Ook hier is een verleden in de schoenindustrie de inspiratie geweest voor de naam op het huis. De bewoner kreeg na zijn pensionering meer tijd en stortte zich op metaalbewerking. Deze naam was zijn eerste project en verscheen in 2019 op het huis.

Canna Canora

Acaciastraat

Dit huis werd gebouwd in opdracht van de heer Wilmont, jarenlang muziekdocent op het Dr. Mollercollege. De naam die hij op zijn huis zette betekent letterlijk 'wuivend riet' en verwijst naar een muziekstuk dat veel voor hem betekende. Welk stuk het precies geweest is is bij de huidige bewoonster helaas niet bekend.

Compa Nanzi

Grotestraat

De bewoner van dit huis is van Antilliaanse afkomst en grootgebracht met de in de Cariben zeer bekende verhalen over spin Compa Nansi. Het huis in Krabbendijke waar hij naar verhuisde bleek vol te zitten met kleine spinnetjes. Opgeteld bij het feit dat zijn achternaam Weber is resulteerde dat in deze huisnaam. Bij de verhuizing naar Waalwijk werd de naam meegenomen naar het nieuwe huis.

La coquille

Groenewoudlaan

Bij het zoeken naar een naam voor hun huis hebben de bewoners zich laten inspireren door de streek in Frankrijk waar ze graag kwamen en waar coquilles een alom aanwezige en geliefde lekkernij waren. Met een klein beetje fantasie had de lage, lange vorm van het huis ook wel iets weg van het schelpdiertje.

Eikenhorst

Gelrelaan

Een van de huizennamen waarvan de exacte oorsprong niet bekend is. Het enige dat de huidige bewoonster weet is dat het huis is gebouwd in opdracht van de heer Wuijten (toenmalig directeur van Holland Heating), begin jaren 70. Er is aardig wat eikenhout gebruikt in de woning, veel meer aanknopingspunten zijn vooralsnog niet te vinden. Een link met het huis van koning Willem Alexander dat dezelfde naam heeft is er hoogstwaarschijnlijk ook niet.

Hebbes!

Burg. Smeelelaan

De huidige bewoner groeide op schuin tegenover dit huis en had al vroeg het idee 'als er een huis is dat ik later zou willen bewonen dan is het dát huis'. In eerste instantie belandde hij nog in een nieuwbouwwoning, waar zijn vrouw echter niet kon aarden. Door omstandigheden kregen ze de mogelijkheid om dit huis te kopen. "Ik liep door dit huis als de mevrouw in de reclamespot van het energiebedrijf: ik wil het! ik wil het!" vertelt de bewoonster. Bij het zetten van de handtekening dachten ze beiden hetzelfde: hebbes!
De naam, door de bewoner zelf gefabriceerd, valt niet direct op: hij staat linksboven de voordeur.

't Gezeit

Jan Sluytersstraat

Op zoek naar een naam voor zijn huis zocht de bewoner in zijn Waalwijkse herinneringen. "Er verdwijnt al zoveel in Waalwijk, ik wilde graag toch íets bewaren." De term 't gezeit was vroeger de aanduiding voor met name een stuk land en een huis dat iemand in bezit kreeg. Als je eigen bezit had dan was je 'gezeten', tegenwoordig wordt de uit het Engels geleende term 'gesettled' gebruikt.

't Heike

Antoniusstraat

Dit huis is in de oorlog flink beschadigd geraakt. Na de herbouw werd er een winkel in gevestigd, reden voor de bewoners om een naam te verzinnen. Lang hoefde hier niet over nagedacht te worden, de naam van de wijk waarin het huis staat was inspiratie genoeg. De bewoonster benadrukt dat zij die naam lang vóór de snackbar hadden.

't Huukske

Besoyensestraat

De bewoonster van dit pand komt oorspronkelijk uit Loon op Zand. Van daaruit verhuisde ze een stukje richting Waalwijk, naar het gebied 't Hoekske in Kaatsheuvel. De periode daar is haar zeer dierbaar. Nadat ze uiteindelijk in Waalwijk terecht kwam werden die goede herinneringen vertaald in een naam voor het nieuwe huis.

Klein Sonnenburgh

Mr. Van Coothstraat

Een intrigerende naam, maar ook hier is de oorsprong ervan vooralsnog onbekend. De huidige bewoners weten te vertellen dat het huis van het begin af aan deze naam gehad heeft, maar verdere informatie ontbreekt helaas.

De Loint

Ambrosiusweg

De herkomst van deze naam zal geen verrassing zijn, het is de naam van het overbekende en voor de schoenen- en lederindustrie zeer belangrijke riviertje dat vroeger door Waalwijk stroomde. Het feit dat het huis op het voormalige stroomgebied van de Loint gebouwd is bracht de bewoner, zelf werkzaam in de schoenenbranche, tot deze huisnaam.

Maniky

Brabantlaan

De naam van dit huis heeft een zeer verklaarbare herkomst: van de namen van de drie kinderen in huis zijn de eerste twee letters genomen en de naam voor het huis was een feit. Met Marcel, Nicole en Kyra leverde dat in dit geval 'Maniky' op.

Mivalo

Floris V-laan

'Het huis met het fietsje', en die mysterieuze aanduiding 'mivalo'. De vorige bewoners hebben deze naam op het huis aangebracht als herinnering aan een vorige bewoonster: Mieke van Loon. Ze had indertijd de naam nogal op de centen te zijn. Het verhaal ging dat als haar man thuis kwam van het werk met z'n salaris zij al met haar fiets klaarstond om het geld meteen naar de bank te brengen.
Op de website van Ben Hartman zijn een geluidsbestand en de tekst van het liedje 'Het fietske van Mie van Loon' te vinden. Niet duidelijk is of het hier over dezelfde Mie(ke) gaat.

Obrigado

Eerste Zeine

Obrigado is Portugees voor 'dankjewel'. De bewoners van dit huis plaatsten deze naam op hun huis na een vakantie met de hele familie in Portugal. Ze realiseerden zich eens te meer hoe bevoorrecht ze waren. Het had ze altijd net even meegezeten, ze konden genieten van gezonde kinderen en kleinkinderen en ze beseften terdege dat dat zeker niet vanzelfsprekend was. Dat gevoel werd vertaald in een welgemeend 'dankjewel' op de gevel van hun huis.

Olpoda

Mr. Van Coothstraat

Waarschijnlijk een van de meest bekende huizennamen in Wolluk. De naam is bij de bouw van het huis, omstreeks 1928, al verzonnen en geplaatst door de toenmalige bewoners, de familie Jansen. Ook de huidige bewoners hebben de naam bewust laten zitten, vooral omdat hij nog steeds precies aangeeft wat het huis is: Ons Liefste Plekje Op Dees Aard.

Rolanda

Professor Keesomweg

Namen van de kinderen zijn vaak een inspiratiebron bij het verzinnen van een huisnaam. Ook in dit geval: een zoon die Roland heet en dochter met de naam Alanda, een naam voor het huis was snel bedacht.

Eind 2014 kwamen er nieuwe bewoners in dit huis, de naam werd door hen verwijderd. Zij hebben de naam teruggebracht naar de originele bewoonster.

Rose Cottage

Burgemeester De van der Schuerenstraat

Dit huis is indertijd gebouwd door de heer Mortier. Het droomhuis van zijn vrouw was een typisch Engels landhuis en bij de bouw van dit huis is geprobeerd dit zoveel mogelijk te benaderen. Kenmerkend voor dit soort landhuizen is de grote rozentuin die ook daadwerkelijk aangelegd is. Deze vormde ook de inspiratie bij het verzinnen van een naam voor het huis.

Sonnevanck

Mr. Van Coothstraat

Dit karakteristieke huis is sinds de bouw in het bezit geweest van de familie Van Loon. Het is met de 'rug' naar het noorden gebouwd, alle andere zijden zijn voorzien van veel glas. Hierdoor valt er van 's morgens vroeg tot 's avonds laat altijd zonlicht in het huis. Letterlijk een huis dat de 'sonne vanckt'.

Tirelire

Willaertpark

De naam van dit huis hoorde origineel op de witte ambtswoning aan de Vijverlaan, naast het voormalige openluchtzwembad. De ouders van de bewoonster hadden dit pand van de gemeente kunnen kopen en zagen het als een spaarpot voor later. Het Franse woord voor spaarpot is tirelire, een huisnaam was geboren. De naam is met de bewoonster meegegaan naar het Willaertpark; eerst een tijd op zolder, sinds enkele jaren weer op de voorgevel.

Villa Johanna

Mr. Van Coothstraat

Wellicht een van de oudste huizennamen van Wolluk. In 1910 werd dit huis als eerste huis in de toen nog Nieuwestraat gebouwd door de heer Mombers, eigenaar van een leerlooierij in Waalwijk. Tatoeages waren in die tijd nog geen optie, maar de heer Mombers vond een andere manier om de naam van zijn geliefde vrouw te vereeuwigen.

Villa Kakelbont

Mr. Van Coothstraat

De naam van dit huis verscheen rond 2008 op het huis. Maar al lang voor die tijd stond het bekend als 'het Pipi Langkoushuis'. Toen de huidige bewoners het huis betrokken hoorden ze van meerdere mensen 'Oh, gaan jullie in het Pipi Langkoushuis wonen?'. In Frankrijk werden passende steentjes gevonden om het huis ook officieel deze status te geven.

Voor anker

Ds. Louwe Kooymanslaan

De naam van dit huis heeft een vorige bewoner kado gekregen van zijn dochters. Hij was de in Wolluk bekende groentenman Klijn, voor de meeste mensen indertijd (jaren 50-60) bekend als 'de bananenjood'. Hij had jarenlang een groentenwinkel in de Stationsstraat en stond met zijn dochters ook met een kraam op de markt. Na zijn pensioen ging hij in dit huis wonen en genieten van zijn oude dag: hij ging 'voor anker'. Het echtpaar dat het huis later overnam had een voorliefde voor varen en liet de naam dan ook met plezier op het huis staan.
In 2021 werd het huis opnieuw verkocht en verdween de naam van de gevel. 

Zes olmen

Groenewoudlaan

Deze bungalow is origineel gebouwd door de familie Trommelen. Het plan was om voor het huis zes olmen te plaatsen en de naam voor het huis was hiermee ook geboren. Om niet helemaal duidelijke redenen zijn die bomen er echter nooit gekomen, de naam van het huis is er echter altijd blijven staan. De huidige bewoner heeft ook nooit overwogen om 'm weg te halen.

De zwaluw

Kloosterweg

Toen dit huis gebouwd werd, begin jaren 30, stonden er nog diverse boerderijen in de directe omgeving. Deze hadden een grote aantrekkingskracht op zwaluwen, die in dit gebied dan ook in groten getale voorkwamen. Die aanwezigheid werd zeker op prijs gesteld: de bewoners vernoemden er hun huis naar.