Skip to main content

't mooiste plekske van

Het mooiste plekske van
Wat ik verzinnen kan
Bovenal interessant
Maar toch ook wel relevant
En niet te vergeten amusant
Soms enigszins flamboyant
Waar mijn hart aan is verpand
Wat mij verplicht aan mijn stand
Het mooiste plekske van het land
Is dit schone stadje in Noord-Brabant
Met veel gevoel en verstand
Is dat het mooiste plekske van………….

over 't mooiste plekske van

In “het mooiste plekske van….” nemen we u mee naar een bijzondere plek in Waalwijk. Een bekende of onbekende inwoner van onze stad laat zien wat zijn of haar dierbaarste plekske is en vertelt er over.
En of dat nou natuurtechnisch is of emotioneel dat maakt ons niet uit, het is “het mooiste plekske van….”
Het kan variëren van de Winterdijk tot aan het graf van een dierbaar familielid. Wij denken dat iedereen wel zo’n plekske heeft.

Frank van Mosselveld

Plekske: RKC-stadion

Algemeen directeur van RKC Waalwijk en voormalig profvoetballer bij Willem II en RKC Waalwijk. Het mooiste plekske van Frank is zijn stoel op de hoofdtribune van het Ben Mandemakersstadion. Deze stoel staat symbool voor alle herinneringen aan zijn profcarrière, het verleden en het heden. Mooie momenten en dieptepunten. Een rode kaart tegen ADO Den Haag, een kopgoal tegen VVV, het stadion wat langzaam weer volloopt en weer een jaar in de hoogste klasse van het betaald voetbal. Frank is voetbal, is RKC.

(mei 2022)


Joep Trommelen

Plekske: Huis van Waalwijk

De loggia van het oude raadhuis, het tegenwoordige Huis van Waalwijk, is het mooiste plekske van Joep Trommelen, coördinator van de activiteiten aldaar. Zijn ‘guilty pleasure’ is, om hoog verheven boven het volk, als een heerser over de hoofden van zijn bevolking, de Gemeente Waalwijk te overzien. “Waalwijk ligt letterlijk aan je voeten”, aldus Joep.

Op de loggia hangt het carillon, wat een geschenk was aan de Gemeente bij de opening van de nieuwe vleugel.

(april 2022)


Daphne van Breemen

Plekske: Hooisteeg

Daphne van Breemen (1992), journaliste en Stadsdichteres van Waalwijk, staat in de Hooisteeg en kijkt om haar heen naar ‘typische Waalwijkse historie’. Het straatje gaat leven in haar hoofd. “Het was armoe, maar je had elkaar en ’s avonds een aardappel op je bord”. Ze vindt het jammer dat er van het schoen- en lederverleden niet veel meer over is dan dit mooie straatje. Nostalgie.
“Als er hier nou iets was waar je wat kon drinken zouden meer mensen hier langskomen”. Het mooiste plekske van Daphne van Breemen.

(juni 2015)


Ton Duquesnoy

Plekske: De Ouwe Toren

Ton Duquesnoy (1945-2021) staat voor het pand waar het voor hem en zijn band allemaal begon. Vanaf 1960 speelden The Shakin’ Arrows hier de boel plat. “Het droop van de muren af”. Met 700 man publiek zat de zaak elke keer bomvol. Overal traden ze op. Maar De Ouwe Toren blijft een speciaal plekske voor Ton. The Outsiders speelden er, Q65 en vele andere acts van vaderlandse bodem deden deze unieke Borkse zaal aan.
The Shakin’ Arrows speelden met de groten der aarde : The Everly Brothers, Fats Domino, Roy Orbison, Carl Mann en vele anderen. “ Ko de Nijs was ook schitterend, 8 x per jaar en dan elke keer 1000 man binnen, fantastisch”. Maar het mooiste plekske van Wolluk blijft voor Ton toch De Ouwe Toren in Baardwijk.

(november 2014)


Louis Pronk

Plekske: wandelpark

Louis Pronk (1961) kwam in Scheveningen ter wereld. In Waalwijk begon hij in 1979 op de kwekerij van de gemeente, grenzend aan het wandelpark. Van de kwekerij is alleen nog het koetshuis over wat verbouwd is tot woonhuis.
“Louike” houdt het oude centrum bij. Vuilnisbakken, kauwgom en alle rotzooi zijn zijn werk. Maandag- en donderdagmiddag is ie in het wandelpark te vinden. Het wandelpark kent hij als zijn broekzak. Al die jaren hield hij het park schoon. “Het is zo’n mooi park en het is zo zonde dat ze er een troep van maken, de boel afbreken en soms zelfs in de fik zetten”.

Het wandelpark is in 1950 publiekelijk opengesteld door de toenmalige burgemeester Lambooy. Hij wilde meer groen in de stad.

(september 2014)


Clemens van Bracht

Plekske: Stationsstraat, ter hoogte van Bernhardstraat

Clemens van Bracht neemt ons mee naar de plek waar hij opgroeide, cafédanszaal Thalia. Het café dat zijn ouders in 1938 overnamen. “Bloeiende feestvreugde”, sociaal cultureel centrum avant la lettre. Nu is het een speelgoedwinkel, ook druk bezocht. In de jaren 50/60, toen hij nog elke ochtend naar de kerk moest, en de kermis ieder jaar in juli voor de deur stond, legde hij de basis voor zijn latere carrière. Naar eigen zeggen, met mensen omgaan. Het zingen kwam later.
De Stationsstraat, de speeltuin van zijn jeugd, ziet er tegenwoordig iets anders uit.

(september 2013)


Jan Braspenning

Plekske: Isco, Gedempte Haven

Jan Braspenning komt nog regelmatig terug op de plek waar hij in 1972 ging werken. Een bakske pakken met wat oud-collega's die er nog werken in een gedeelte van het oude pand. Een hoek aan de oude gedempte haven wat ooit Van Gent & Co heette, later USM, Emhardt en ISCO. Toeleveringsbedrijven voor de schoenindustrie; stalen neuzen, zoolplaten, veren en klemmen.
"Een mooi bedrijf, sociaal, met reuze direkteuren, waar ooit een man of 100 werkten", aldus Jan. Het gebied is nu in handen van een projectontwikkelaar en onbekend is hoe de toekomst daar vorm gegeven gaat worden.

(oktober 2012)


Gio Antonioli

Plekske: voormalige Taxandriahal

Niet het mooiste plekske van Waalwijk, maar het meest bijzondere plekske dit keer. Het is het plekske van Gio Antonioli, voormalig directeur van de Walewyc-mavo. Een kale vlakte aan de Taxandriaweg. Daar waar ooit 'de Tax' stond, de sporthal waar Gio met Tachos de mooiste momenten beleefde.
“Ik kwam in 1971 in Waalwijk en startte hier twee carrières: één in het onderwijs en één in het handbal. Een mooie tijd met het schoolhandbaltoernooi en later de successen van Tachos. Het is voor mij en veel andere mensen een historische plek vol nostalgie”. Sporthal De Slagen is sinds enkele jaren de vervanger van de Taxandriahal. 'De Tax' had zijn beste tijd gehad.

(november 2011)


Elly Baggerman

Plekske: Baardwijkse Overlaat, kanaaldijk

Elly Baggerman, voormalig wethouder en van 1997 tot 2003 raadslid, kwam in 1975 in Waalwijk wonen. Ze wandelt regelmatig vanuit haar huis aan het Hoogeinde (sinds 1982 woont ze in Baardwijk) naar de kanaaldijk. Ze is vol lof over het waardevolle stukje Waalwijk aan de oostzijde. “Toen de kinderen klein waren kwamen we hier al en dat doen we nog steeds. Ik vind het een sfeervolle plek, het ademt hier een rust uit.”
Historisch gezien is de Baardwijkse Overlaat van belang geweest voor de ontwikkeling van deze streek. Tegenwoordig bewijst het zijn waarde als fiets- en wandelgebied, als toegang tot de polder, en de andere kant op naar de Loonse en Drunense Duinen.
“Ik noem dit mijn stilterondje. Langs het kanaal en begraafplaats Bloemendaal, door de Hoef terug naar huis."

(juni 2011)