refrein:
de 80 van de langstraat
det ies me toch un fiist
ge wit nie weh ge mist, ge wit nie weh ge mist
es ge doar nie zet gewist

In honderdveertien straten
met duizenden langs de kant
de sfeer is uitgelaten
het publiek staat hand in hand

Geen woorden dus maar daden
80 K, recht zo die gaat
door lanen, over paden
we komen zo door je straat

We lopen en we lachen
met soms wel wat verdriet
we houden niet van wachten
daarom doen we dat niet

We sjokken in het donker
door de eindeloze nacht
het is dat aan de finish
de familie op ons wacht

refrein

De RABO-bank die staat garant
voor duiten in de zak
en buiten brengt een tante
ons weer koffie met gebak

Ik twitter naar het thuisfront
mijn voeten gaan kapot
op facebook staat een foto
is dit nu dan mijn lot

Ik strompel nog wat verder
plots krijg ik energie
ter hoogte van't kapelleke
als ik het raadhuis zie

Nog ene lange rechte lijn
en dan zit het er weer op
om 4 uur moet ik binnen zijn
de boel staat op zijn kop

refrein

De vrijwilligers van de nacht
De helpende handjes
Een masseur wrijft zacht
Door de harde kuiten
van mevrouw de Louw

Duizenden bekertjes thee
“schenk maar door Sjaan!”
Stukskes appelsien en een koek
Een blarenprikker is op zoek
Naar een mooie blein
In de eerste Zeine
De vrijwilligers van de nacht, de sjouwers, de regelaars

Het leven is een wandeling door het landschap van de nacht
Soms wordt je pad verlicht
En zie je de schoonheid in al zijn kracht

refrein (tot aan het eind)