Op de Kanaaldijk is een boom omgewaaid
Hij lijkt niet oud, in de bloei van zijn leven eigenlijk meer...
Ik ren erlangs, mijn zweet maakt me warm
Maar de wind blaast koud ineens, ik huiver
Ik zoek al dagen de roes, van de wijn, van gezang, van een arm of een kus
Zo'n doorzichtige vlag op mijn profielfoto, maar vind er geen die past
Op de Kanaaldijk is een boom omgewaaid, dat is zeker
Er zit nog wat blad aan, dat heeft de storm doorstaan
Kleine dingen vallen pas op als de grote vergaan
In de angst voor het grote maken mensen zich klein
Of gaan schoppen en slaan, ik kies het eerste
Op de Kanaaldijk is een boom omgewaaid
Overal gaan deuren dicht, ramen ook, ogen en oren
Niemand luistert, iedereen schreeuwt
Ik hoor Bob zingen: het is nog niet donker, maar wel bijna…
Op de Kanaaldijk is een boom omgewaaid…
De volgende storm komt er al weer aan
Ik zet me schrap