Ik heb het al vaker aangehaald: de feiten logenstraffen de bewering dat er in Wolluk nooit wat gebeurt. Die mythe blijft slechts standhouden doordat mensen die boude stelling niet gehinderd door enige kennis blijven herhalen. Niet alleen bestaat er in Wolluk een levendig en veelkleurig publiek leven, ook op cultureel gebied. Er is zelfs een geheim genootschap actief. Ik ben er zelf lid van…

U begrijpt dat ik niet uit de school kan klappen nu, anders is het genootschap niet geheim meer. De andere leden blijven daarom ongenoemd. De locatie waar we bijeenkomen ook. Ik kan u geruststellen: er gebeurt niets misdadigs of achterbaks. We drinken een borrel, eten wat samen en praten vooral, sommigen houden zelfs een voordracht.

Waar hebben we het over? Over een select gezelschap Joyceianen, fans van de beroemde Ierse schrijver James Joyce, de man van het vuistdikke boek Ulysses, veelbesproken en invloedrijk maar door zijn ontoegankelijkheid slechts door weinigen helemaal uitgelezen. Het verhaal in het boek speelt zich af op 16 juni 1904, in Dublin. Leopold Bloom en Stephen Dedalus zwerven door de stad en Joyce volgt hen in hun omzwervingen, die eigenlijk een herhaling zijn van de zwerftocht van Homerus’ Odysseus, op de weg naar huis naar zijn Penelope. Bloom en Dedalus eindigen in Ulysses bij Bloom thuis waar diens echtgenote Molly dromend ligt te wachten. Het eeuwige verhaal van man zoekt verloren vrouw en vindt haar terug.

Behalve dat de Ieren wél op het EK spelen en wij niet, moeten we ze nog iets nageven. Hun sterk ontwikkelde culturele identiteit. Ierland heeft altijd veel beroemde dichters, schrijvers en muzikanten voortgebracht. En Joyce wordt ieder jaar geëerd op Bloomsday, u raadt het al: 16 juni. Ik ben een aantal keren in Dublin geweest die dag. Overal op plaatsen in de stad die in het boek voorkomen gebeurt dan van alles: er wordt gezwommen, gegeten, gedronken, mensen rijden in oude auto’s en verkleden zich als Leopold, Stephen of Molly. Ik zag ooit een in een prachtige hemelsblauwe jurk met Beatrix-achtige hoed gestoken Molly zich uitkleden om te gaan zwemmen op de plek waar Stephen dat in het begin van het verhaal doet: onder haar nostalgische outfit zat een hele galerij tatoeages! En Bloomsday is geen elitair feestje! De kans is groot dat wie in een kroeg een Guinness zit te drinken, plots een verklede man op de kruk ziet klimmen die uit Ulysses begint voor te lezen. En iedereen luistert!

Goed, terug naar Wolluk. Het geheime Joyce-genootschap viert daar Bloomsday, dit jaar gebeurde dat voor de tiende keer. En het leek wel alsof heel Wolluk een beetje meedeed deze keer. Overal in de stad op weg naar onze geheime locatie hingen vlaggen uit! Die hingen er echter vanwege de eindexamenuitslagen. Maar na een paar borrels Jameson doet dat er niet zo veel meer toe. Dan raakt de verbeelding aan de macht. Net zoals in het boek van Joyce.