Frans Slaats
wielrenner
geboren: 11 juni 1912 (Waalwijk)
overleden: 6 april 1993 (Waalwjk)
Frans Slaats was, in de jaren 30 van de vorige eeuw, een prominent baanwielrenner, vooral bekend als zesdaagserenner.
Hij oogstte wereldfaam toen hij in september 1937 het werelduurrecord op de baan verbeterde op de Vigorelli-baan in Milaan en dit op 45,558 km/h bracht. Met deze prestatie staat de naam van deze bescheiden Waalwijker nog steeds fier in het illustere rijtje van grootheden waar later namen bijkwamen als Jaques Anquetil, Eddy Merckx, Fausto Coppi en Miguel Indurain.
Het thuisfront en zelfs de landelijke media hadden in spanning met Frans Slaats meegeleefd. Vandaar dat Judocus Timmermans als voorzitter van Waalwijks Belang op 5 oktober 1937 een grootse huldiging organiseerde. Frans werd, in een open auto, naar het stadhuis gereden waar hij door burgemeester Moonen gecomplimenteerd werd en daarna op het bordes door een grote menigte werd toegejuicht. In 'De Twee Kolommen' werd het feest later voortgezet. Polygoon legde deze huldiging op film vast en de Waalwijkse radiodistributie zorgde ervoor dat alle toespraken die avond zowel op straat als in de huiskamers te beluisteren waren.
De oorlog maakte een vroegtijdig einde aan zijn wielercarrière. Slaats was samen met een aantal andere Europese renners in Argentinë voor de zesdaagse van Buenos Aires toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak en hem het terugkeren onmogelijk maakte. Pas na vijf jaar kon hij weer naar huis. Zijn thuiskomst was verschrikkelijk. Vier van zijn zes broers bleken te zijn omgebracht door de nazi's. Na een aanslag op een berucht NSB'er waren zij, hoewel onschuldig, op 8 oktober 1944 opgepakt door de SD en op transport gesteld naar concentratiekamp Neuengamme. Jules (16 jaar) en Herman (34) zijn daar eind '44 omgekomen. George (21) stierf in januari '45 in kamp Meppen en Gerard (22) in februari in Bergen Belsen. Zijn zus Anneke (26) bleek in de oorlogsjaren te zijn overleden in een klooster. Na de oorlog lukte het niet meer om mee te doen aan wedstrijden. Hij werd vertegenwoordiger bij Magneet Rijwielen en werkte daarna in de autobranche. Als tourfietser is hij tot op hoge leeftijd actief gebleven.
Zijn laatste strijd was een ongelijke. Op 80 jarige leeftijd overleed hij aan een ongeneeslijke ziekte.
Op 16 juli 2014 publiceerde het Brabants Dagblad een fraai artikel over Frans Slaats.